Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Warszawa, dnia 20 marca 2023 r.

                                Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie                                 ul. Rakowicka 10                                            za pośrednictwem                                 Samorządowego Kolegium Odwoławczego                                            w Warszawie

Skarżąca: Anna Kowalska ul. Kwiatowa 15, 00-123 Warszawa

reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego Jana Nowakowskiego ul. Polna 22, 30-001 Kraków

Organ administracji: Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie

Skarga

na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 15 lutego 2023 r. stwierdzające uchybienie terminowi do wniesienia odwołania od decyzji PKP S.A. z 10 stycznia 2023 r. w przedmiocie odmowy zwrotu zatrzymanego prawa jazdy w zakresie kategorii B w okresie obowiązywania zakazu na kategorię B.

Działając w imieniu skarżącej, na podstawie przedłożonego wraz ze skargą pełnomocnictwa zaskarżam wskazane wyżej postanowienie w całości, zarzucając:

– naruszenie przepisów postępowania w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

1) art. 10 § 1 k.p.a. poprzez błędne uznanie, iż w niniejszej sprawie powyższy przepis znajdował zastosowanie;

2) art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. poprzez:

a) utrzymanie w mocy wadliwej decyzji, która wobec braku pouczenia o przysługującym stronie środku zaskarżenia powinna zostać uchylona,

b) nieuwzględnienie okoliczności, iż wobec braku w decyzji pouczenia o przysługującym środku zaskarżenia strona miała otwarty termin do wniesienia środka zaskarżenia i nie miała obowiązku złożenia wniosku o przywrócenie terminu, a nawet gdyby uznać, iż taki wniosek należało złożyć, to należy przyjąć, że skarżąca, składając odwołanie, złożyła wniosek o przywrócenie terminu;

3) art. 8 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, gdy brak pouczenia o środku zaskarżenia nie może szkodzić stronie;

4) art. 7 i 8 k.p.a. poprzez:

a) niedostrzeżenie przez organ drugiej instancji faktu niewywiązania się przez organ pierwszej instancji z obowiązku informowania stron, polegającego w szczególności na obowiązku pouczenia stron o możliwości wniesienia środka zaskarżenia oraz wskazania terminu do jego wniesienia,

b) niedopełnienie obowiązku w zakresie informowania strony poprzez niepoinformowanie strony działającej bez profesjonalnego pełnomocnika o konieczności złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania – w sytuacji uznania przez organ, iż zachodziła konieczność złożenia takiego wniosku,

c) bezzasadne uznanie, iż skarżąca była zobowiązana do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, podczas gdy niepoinformowanie strony w decyzji o środku zaskarżenia oraz terminie jego wniesienia powodowało, iż nie można twierdzić, że w sprawie upłynął termin do wniesienia odwołania.

Z podanych wyżej przyczyn wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

UZASADNIENIE

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie postanowieniem z 15 lutego 2023 r. wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. stwierdziło uchybienie terminowi do wniesienia przez skarżącą odwołania od decyzji PKP S.A. z 10 stycznia 2023 r. W uzasadnieniu powyższego postanowienia Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie podniosło, iż decyzja z 10 stycznia 2023 r. została skutecznie doręczona stronie 12 stycznia 2023 r. Skarżąca pismem z 1 marca 2023 r., nadanym w urzędzie pocztowym, złożyła odwołanie od powyższej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie wskazało, iż w świetle art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie. W tej sytuacji termin złożenia odwołania przez skarżącą upłynął 26 stycznia 2023 r. Organ odwoławczy przyznał ponadto, że strona nie została prawidłowo pouczona przez organ wydający decyzję o przysługującym jej prawie odwołania od decyzji, podnosząc jednak, że powinna była wraz z odwołaniem złożyć wniosek o przywrócenie terminu do jego wniesienia.

Nie można zgodzić się z poglądem organu odwoławczego, iż skarżąca zobowiązana była do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. W sytuacji, jaka ma miejsce w niniejszej sprawie, nie można mówić o naruszeniu terminu, skoro wobec braku stosownego pouczenia w decyzji termin taki nie został określony.

Z treści art. 107 § 1 k.p.a. wynika, że pouczenie strony o prawie wniesienia odwołania jest koniecznym elementem każdej decyzji administracyjnej. Również art. 9 k.p.a. zobowiązuje organ administracyjny do wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy administracji publicznej mają obowiązek czuwać, aby strony nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. Zgodnie z art. 10 § 2 k.p.a. błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania lub skutków zrzeczenia się odwołania albo wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia. W przypadku gdy organ administracji publicznej błędnie pouczył stronę, że od decyzji nie służy odwołanie, i strona nie wniosła odwołania, może skutecznie dopełnić aktu wniesienia odwołania w każdej chwili, gdyż nie utraciła prawa do dopełnienia tej czynności w myśl wyraźnego przepisu prawa. W przypadku zaś, gdy strona wnosi odwołanie w terminie podanym w decyzji, wnosi je skutecznie, jeżeli nawet uchybiła terminowi. Strona, która wskutek błędnego pouczenia wniosła odwołanie w terminie, lecz do niewłaściwego organu, wniosła odwołanie skutecznie ze względu na przepis art. 10 § 2 k.p.a.

Nie można zatem twierdzić, jak to przyjęła strona przeciwna, że strona, która otrzymała decyzję i wniosła odwołanie z przekroczeniem 14 dni od jej doręczenia, uchybiła terminowi, skoro organ wydający decyzję nie pouczył strony o prawie i terminie do wniesienia odwołania. Postanowienia art. 10 § 2 k.p.a. chronią interes strony, stanowiąc, że nie może ona ponieść szkody z powodu zastosowania się do błędnego pouczenia zawartego w decyzji. Strona tym bardziej nie może ponosić szkody z powodu braku pouczenia o możliwości wniesienia środka zaskarżenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności, skarga jest w pełni uzasadniona, gdyż brak było podstaw do stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.

Pełnomocnik strony skarżącej radca prawny Jan Nowakowski

Załączniki: – odpis skargi – dowód uiszczenia wpisu od skargi – pełnomocnictwo – poświadczenie uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa