Wyrok Sądu Rejonowego

Sygn. akt I C 1234/23

WYROKW IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

24 maja 2024 roku

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział I Cywilnyw składzie:Przewodniczący Sędzia Anna KowalskaProtokolant Jan Nowak

po rozpoznaniu 23 kwietnia 2024 roku w Warszawiena rozprawie

sprawyz powództwa Ubezpieczenia XYZ z siedzibą w Warszawieprzeciwko Miasto Stołeczne Warszawa - Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa

o zapłatę

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powoda Ubezpieczenia XYZ z siedzibą w Warszawie na rzecz pozwanego Miasto Stołeczne Warszawa - Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa kwotę 1250,50 zł (jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem kosztów procesu, w tym kwotę 1000 zł (jeden tysiąc złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego, wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

3. nakazuje ściągnąć od powoda Ubezpieczenia XYZ z siedzibą w Warszawie na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Warszawie kwotę 250,50 zł tytułem kosztów sądowych.

Sędzia Anna Kowalska

UZASADNIENIE

Powód Ubezpieczenia XYZ z siedziba w Warszawie wniósł o zasądzenie od pozwanegoMiasto Stołeczne Warszawa - Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa kwoty 5000 zł wraz z odsetkamiustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu,w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powódwskazał, że 15 marca 2023 roku w wyniku najechania na nierówność na jezdni uszkodzonyzostał pojazd marki Honda CBR 600 o numerze rejestracyjnym WX 12345. Poszkodowany zgłosił szkodęz ubezpieczenia AC u powoda. 20 marca 2023 roku powódwypłacił poszkodowanemu odszkodowanie w łącznej kwocie 5000 zł. Na podstawieart. 828 § 1 k.c. pismem z 25 marca 2023 roku powód wezwał pozwanego do zapłatypowyższej kwoty.

Pozwany Miasto Stołeczne Warszawa - Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa wniósł o oddaleniepowództwa. Pozwany podniósł, że Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa jest jednostką prawnąpowołaną przez Miasto Stołeczne Warszawa w celu zarządzania drogami, w tym również drogą nr 7. Obowiązki zarządcy drogi określa w szczególności art. 20 pkt 4 ustawy z 21 marca 1985 rokuo drogach publicznych. Odpowiedzialność pozwanego za powstałe zdarzenie miałaby miejscejedynie wówczas, kiedy zarządca nie dopełniłby ustawowego obowiązku utrzymania drogi -bezprawność działania bądź zaniechania. We wskazanym przez powoda przypadku swojeobowiązki zarządca wypełniał w sposób należyty. Na drodze ustawiono znak drogowyograniczenia prędkości do 40 km/h, aby zminimalizować ryzyko wypadków. Pozwany niemoże ponosić odpowiedzialności za nieprzestrzeganie przepisów przez uczestników ruchudrogowego. Powód nie udowodnił winy pozwanego. Gdyby kierujący pojazdem dostosowałswoją prędkość do panujących na drodze warunków oraz do wartości podanej na znakudrogowym, nie doszłoby do kolizji.

Stan faktyczny

15 marca 2023 roku w miejscowości Warszawa Adam Nowak kierował motocyklem Honda CBR 600 WX 12345, typu sportowy.Okoliczności bezsporne

Zarządcą drogi był pozwany Miasto Stołeczne Warszawa - Zarząd Dróg Miejskich ul. Miodowa 1 Warszawa. Na drodze znajdowałosię ograniczenie prędkości do 40 km/h. Adam Nowak nie opanował motocykla na zakręcie i przewróciłsię, na skutek czego doszło do uszkodzenia pojazdu. Koszt naprawy wyniósł 5000 zł.Koszt ten został pokryty przez powoda Ubezpieczenia XYZ z siedzibą w Warszawie, który łączyła z Adam Nowakumowa ubezpieczenia Auto casco.

Dowód:− zeznania świadka Piotr Wiśniewski - k. 12− potwierdzenie do polisy - k. 15− notatka urzędowa - k. 18− kalkulacja naprawy - k. 21− faktura VAT nr FV/2023/03/123 - k. 24− faktura VAT nr FV/2023/03/124 - k. 27− operat szkodowy - k. 30

Przyczyną upadku motocykla prowadzonego przez Adam Nowak nie był stan nawierzchni drogi, poktórej się poruszał, ale niewłaściwa technika jazdy kierowcy polegająca na jeździe środkiempasa jezdni zamiast prawą stroną pasa, ze zbyt dużą prędkością, znacznie przekraczającądopuszczalną 40 km/h, oraz brak należytej obserwacji przedpola jazdy.

Dowód:− opinia biegłych Jan Kowalski i Maria Zielińska ze Stowarzyszenia Rzeczoznawców Samochodowych - k. 33, 36

Powód wezwał pozwanego do zapłaty pismem z 25 marca 2023 roku.

Dowód:− wezwanie do zapłaty - k. 39

Ocena dowodów

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie zeznań świadka Piotr Wiśniewski, opiniibiegłych Jan Kowalski i Maria Zielińska ze Stowarzyszenia Rzeczoznawców Samochodowych oraz wymienionychwyżej dokumentów, których nikt nie kwestionował, a Sąd nie znalazł ku temu podstaw. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka Piotr Wiśniewski w takim zakresie, w jakim nie były sprzecznez pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym. Jego zeznania odnośnie do przebieguzdarzenia były sprzeczne z ustaleniami biegłych, którzy wykluczyli, aby do zdarzenia mogłodojść w sposób opisany przez świadka. Opinia biegłych Jan Kowalski i Maria Zielińska ze Stowarzyszenia Rzeczoznawców Samochodowych byław pełni wiarygodna, została sporządzona zgodnie z aktualną wiedzą w dziedzinierekonstrukcji wypadków i kosztorysowania napraw pojazdów. Opinia była logiczna, spójna,biegli potrafili szczegółowo i w sposób wyczerpujący odnieść się do wszystkich zadanych impytań i poprzeć ją odpowiednią i przekonującą argumentacją.

Ocena prawna

Powództwo było się niezasadne. Na podstawie art. 828 § 1 k.c. powód domagał się od pozwanego zapłaty kwoty5000 zł z tytułu odszkodowania, które uiścił na rzecz Adam Nowak. Zgodnie z art. 828 § 1 k.c. jeżeli nie umówiono się inaczej, z dniem zapłatyodszkodowania przez ubezpieczyciela roszczenie ubezpieczającego przeciwko osobie trzeciejodpowiedzialnej za szkodę przechodzi z mocy prawa na ubezpieczyciela do wysokościzapłaconego odszkodowania. Jeżeli zakład pokrył tylko część szkody, ubezpieczającemuprzysługuje co do pozostałej części pierwszeństwo zaspokojenia przed roszczeniemubezpieczyciela. Przepis ten uzasadnia jedynie legitymację czynną zakładu ubezpieczeńw przypadku zapłaty odszkodowania. Powód nie podał natomiast, z jakiego tytułu pozwanymiałby być zobowiązany do zapłaty żądanej kwoty wobec Adam Nowak. Z okoliczności podanychw pozwie wynika, że podstawą żądania był art. 415 k.c. W myśl tego przepisu kto z winyswej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Przesłankąodpowiedzialności odszkodowawczej jest zachowanie sprawcy, poprzez zaniechanie albodziałanie, szkoda oraz adekwatny związek przyczynowy pomiędzy dwoma pierwszymielementami. Z lakonicznego uzasadnienia pozwu wynika, że powód zarzucał pozwanemu, że dopowstania szkody w majątku Adam Nowak doszło na skutek niewłaściwego utrzymania drogi przezpozwanego, który był zobowiązany do jej utrzymywania. Zgodnie z art. 20 pkt 4 ustawyz 21 marca 1985 roku o drogach publicznych do zarządcy drogi należy w szczególnościutrzymanie części drogi, urządzeń drogi, budowli ziemnych, drogowych obiektówinżynierskich, znaków drogowych, sygnałów drogowych i urządzeń bezpieczeństwa ruchudrogowego, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2. Natomiastart. 20f pkt 2 ww. ustawy stanowi, że zarządca drogi, o którym mowa w art. 19 ust. 2, jestobowiązany udostępnić nieodpłatnie gminie na jej wniosek część pasa drogowego w celubudowy, przebudowy i remontu wiat przystankowych lub innych urządzeń służących doobsługi podróżnych. Niewłaściwe, zawinione zachowanie pozwanego polegać miało na zaniechaniuutrzymania drogi we właściwym stanie nawierzchni drogi, na skutek czego kierującymotocyklem Adam Nowak uległ kolizji i doszło do zniszczenia jego motocykla. Ciężar dowodu w tymzakresie spoczywał na powodzie zgodnie z art. 6 k.c. Powód jednak tej okoliczności niewykazał w toku procesu. To pozwany zgłosił wniosek o przeprowadzenie dowodu z opiniibiegłego. Z ustalonego stanu faktycznego, a w szczególności opinii biegłych, wynika, że dowypadku nie doszło w sposób opisany przez Adam Nowak. Biegli wykluczyli, aby mogło dojść dokolizji na skutek złej nawierzchni drogi, gdyby kierujący motocyklem dostosował swojąprędkość do ograniczenia 40 km/h i jechał zgodnie z prawidłową techniką jazdy. Wbrewzeznaniom Adam Nowak musiał on jechać z prędkością znacznie przekraczającą 40 km/h i środkiempasa jezdni. Wykonując manewr obronny próbował hamować, na skutek czego zachwiał sięi przewrócił, ale na prawą stronę, a nie lewą, co miałoby miejsce, gdyby rzeczywiściezahaczył lewym podnóżkiem. Biegli przy tym zaznaczyli, że przy prędkości 40 km/hmotocyklista nie przechyliłby się na tyle, aby podnóżkiem dotknąć nawierzchni. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 415 k.c. w zw. z art. 6 k.c. i art. 828 § 1 k.c.powództwo podlegało oddaleniu. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. z art. 108 § 1 k.p.c.Pozwany wygrał sprawę w całości, stąd powód winien zwrócić mu poniesione kosztyprocesu, na które składają się koszty wynagrodzenia radcy prawnego w wysokości 1000 zł,zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 rokuw sprawie opłat za czynności radców prawnych, oraz kwota 250 zł uiszczona przezpozwanego na poczet kosztów związanych z opinią biegłych. W punkcie 3 orzeczono o ściągnięciu od pozwanego kwoty 0,50 zł tytułemnieuiszczonych kosztów sądowych Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Warszawie, którato kwota stanowi różnicę pomiędzy wynagrodzeniem biegłych a uiszczoną przez pozwanychzaliczką.

Sędzia Anna Kowalska

Zarządzenie:1. odnotować;2. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem proszę doręczyć pełnomocnikowi powoda i pełnomocnikowi pozwanego;3. przedłożyć z apelacją lub za 14 dni.

25 maja 2024 roku Sędzia Anna Kowalska